“Zesde couplet is de slagroom op de taart”

Van onze redacteur Frederike Hessing

Het Wilhelmus is een verplicht nummer vindt Yolanda Schaap, bestuurslid van de Christelijke Muziekvereniging Oranje in Minnertsga. “Dat bedoel ik positief. Wij als drumfanfare voelen ons verplicht om dat lied te spelen op bijvoorbeeld Koninginnedag. Als we dat niet doen, klopt er iets niet”, aldus de trompettist. Deel 3 in de serie Het Wilhelmus belicht.

“Als een concours niet geopend wordt met het Wilhelmus, is dat kaal”, zegt Yolanda Schaap. Regelmatig gaat de drumfanfare uit het Friese Minnertsga naar concoursen. “Als wij dan het Wilhelmus mogen spelen, geeft het me altijd kippenvel. Het is een fantastisch nummer, elke keer als ik het speel.” Het Duitse volkslied vindt de trompettist muzikaal ook mooi maar ze ervaart het anders omdat ze Nederlander is. “Het Wilhelmus heeft iets chauvinistisch – vaderlandslievend – de trots om Nederlander te zijn.”

Neuriën

Het Oranjelied is een steeds terugkomend optreden voor Yolanda Schaap. Daardoor weet de trompettist hoe ze het Wilhelmus moet spelen, maar de tekst kent ze niet helemaal. “Als ik op een gegeven moment de tekst niet meer weet, neurie ik mee. De tekst is oud-Nederlands, een taal die je niet meer dagelijks gebruikt en die je anders uitspreekt. De één zingt dat wel, de ander niet. Soms zorgt dat voor verwarring.”

Het eerste en het zesde couplet zijn even belangrijk volgens de trompettist. “Met de drumfanfare doen we al jaren beide coupletten. Het is wel erg kort door de bocht om het Wilhelmus nog meer in te korten. In totaal zijn er wel vijftien coupletten.” Wanneer dit gebeurt, blijft er weinig over van de beschreven Nederlandse geschiedenis, waar je als Nederlander trots op mag zijn, volgens Yolanda Schaap. Daarbij komt dat naar haar mening het jammer zou zijn als bijvoorbeeld het zesde couplet niet meer gezongen wordt. “Het zesde couplet is de slagroom op de taart. Het is een uiting van gevoel, volgens mij kan onze christelijke vereniging zich daar goed in vinden. Dat gevoel geeft dat kippenvel. Het gaat niet alleen om de muziek maar ook om de tekst. Dat geeft herkenning, daar sta ik ook achter.”

Geloven

Haar katholieke geloof, speelt bij Schaap tijdens het zingen van het Wilhelmus geen rol. “Ik kom heel weinig in de kerk, je hoeft niet naar de kerk te gaan om te kunnen geloven. Als ik met mijn eigen gevoel en verstand geloof, dan is het goed.” Zo ziet ze het ook met het Nederlandse volkslied. “Het gaat om het gevoel. Geloven wat erachter zit. Je kunt wel in de woorden van het Wilhelmus geloven – zoals ‘Mijn schild ende betrouwen, zijt Gij, o God mijn Heer – zonder dat je het christelijk geloof aanhangt of bij een kerk aangesloten bent. Zo worden gelovigen en ongelovigen stil bij de eerste klanken van het Wilhelmus en vervolgens zingen ze samen zachtjes mee.”

Op Koninginnedag speelt de drumfanfare van de christelijke muziekvereniging Oranje in hun eigen dorp. “Om 9:45 uur stellen wij ons als muziekvereniging op en dan begint de ronde door het dorp, zo openen we de dag vrolijk.” “Op die feestelijke dag heb ik de eer het Wilhelmus te spelen.” Het Nederlandse volkslied hoort bij Koninginnedag volgens Yolanda Schaap. “Het lied gaat over ons koningshuis. Het is een biografie van het Nederlandse verleden.”

 Laatst gewijzigd: 27-04-07 - Geplaatst: 25-04-07